Recordo aqueles vrans con nostalxia, cheiraban a liberdade, uva e naftalina....onde os amenceres traían o aroma do pan recen feito...onde as horas pasaban tranquilas e lentas...onde o cálido arume do monte e a humidade invadía tódolos meus sentidos. Daquela non significaban moito, vinte anos todo...a inocencia e unha infancia feliz
No hay comentarios:
Publicar un comentario